Corona #10; zonder omhelzing

misschien dat dit een virus is
waar niemand resistent voor wordt,
een modern google, of een facebook
iets dat je ongezien besluipt,
je overneemt en je dan verdrinkt
tot je geest zich gewonnen geeft -

zo waren er nog meer gedachten,

in je zwarte badjas, die je de hele dag
al aanhad, zat je onderuitgezakt bij het
donkere raam, het scherm maakte je korzelig
maar misschien kwam dat door deze tijd
of je was ziek, ik wilde het niet vragen

ik miste ons bier en de sport,
dingen die gesprekken smeren

op het laatst wees ik je op de sterren,
die nu ook met tientallen tegelijk extra helder
boven jouw appartement moesten hangen,
niet omdat ik de positiviteit, als een vlag
in oorlogstijd, omhoog wilde houden,
maar omdat jij opstond
om De mythe van Sisyphus te gaan herlezen
en ik geen zin had in een afscheid
zonder omhelzing
en ik geen zin had om weer alleen te zijn.


© Sander Koolwijk, 25 maart 2020
Sander Koolwijk, dichter, schrijft sinds half maart vrijwel iedere dag een gedicht over deze coronatijd. Ze zijn op dit moment te lezen op zijn FB pagina.