Engels als verdringer of als voertuig van verdringing // English as a gentrifier or as a vehicle of exclusion

Dit artikel is een reactie op artikel in onze vorige krant. Links naar vorige artikelen staan onder het artikel.
Koopwoningen in Amsterdam werden in 2018 voor een groot deel aan buitenlandse kopers verkocht. Een makelaar in het NRC van 18 oktober 2018: “Ik praat 70 tot 80 procent van de tijd Engels”, zegt Cornelisse.” Voor Nederlandse kopers zijn veel woningen te duur. Expats hebben belastingvoordelen die Nederlanders niet hebben, en omdat de huren zo hoog zijn is kopen voor hen voordeliger geworden dan huren.”

Zo worden ‘Nederlandse’ kopers verdrongen door buitenlandse kopers, die meer kunnen betalen en de prijzen tot absurde hoogte opdrijven. Hele stukken van de stad, huizenblokken, hotels en kantoorpanden worden verkocht aan buitenlandse beleggers. En de verkopers, vaak Nederlanders, worden er rijker van.

Grote delen van de binnenstad zijn door de toeristenindustrie overgenomen en Engelstalig geworden. Maar ook buiten de binnenstad kun je met de Nederlandse taal in steeds minder winkels,  cafés en restaurants terecht.

Het praten van Engels in Amsterdam is en was een manier om iedereen die geen Nederlands spreekt mee te laten doen. Een soort van gastvrijheid. Engels als de inclusieve taal, waarbij iedereen – ook de Grieken, Spanjaarden, Polen en Chinezen - mee kan doen. In veel kraakpanden en grote delen van de culturele en alternatieve scene in Amsterdam is Engels al heel lang de voertaal. Mensen die geen Engels spreken worden zo uitgesloten. Gevolg: veel buitenlanders in Amsterdam gaan Engels leren. In menig kraakpand en alternatieve plek worden cursussen Engels gegeven. Met Engels kom je internationaal verder: Amsterdam als springplank voor de wereld.
De Nederlandse taal werd daardoor iets van de inboorlingen, de mensen die geen internationaal netwerk hebben, geen culturele of intellectuele scholing hebben gehad, geen cursus Engels hebben gevolgd. Uitgesloten worden in je eigen stad doet pijn en maakt boos.

Door de massale komst, zo sinds 2015, van rijke Engelstalige buitenlanders naar Amsterdam wordt deze botsing harder. Gecombineerd met de explosie van de toeristenindustrie en een kleinere explosie van Engelstalige studenten op de universiteiten ontstaat zo een soort omslag. Een omslag van een tweetalige stad naar een eentalige, Engelstalige stad.
Het gevoel dat Amsterdam is overgenomen door de grote Amerikaanse kolonisator.

In de vorige AA schreef Zeta Z. Moire over haar geboorteland: “In the vice grip of colonialism, millions were forced to choke up a language, through a slow culture violence. So that we even dream in English.”
Op een subtiele, ‘geweldloze’ manier lijkt hetzelfde nu in Amsterdam te gebeuren.
Natuurlijk heeft ze gelijk dat het Engels niet de oorzaak, niet de motor van de verdringing en gentrificatie is. Dat is de macht van het grote geld: de vrijheid van het kapitaal om met geld alles te kunnen kopen en naar zijn hand te zetten, ongeacht de Nederlandse, Amerikaanse, Engelse of Chinese achtergrond.

Dus geen nostalgie naar het Nederlands of  de goede Nederlands taal tegenover de slechte Engelse taal zetten: dat slaat inderdaad nergens op. Maar zie wel in dat het Engels in Amsterdam vaak en steeds meer werkt als voertuig van uitsluiting, als de taal waarmee de stad verkocht wordt. Ook al gebeurt die uitverkoop soms ook nog in het Nederlands en werkt het Engels ook als taal om zoveel mogelijk mensen mee te laten doen.

Laten we dus zoeken naar hoe je het verzet tegen dat grote geld kunt organiseren en hoe je hiervoor veel uit de geschiedenis van Mokum kunt halen: de traditie van verzet, opstand en rebellie. En hoe je de boosheid over het verdringen van het Nederlands kunt mobiliseren tegen de uitverkoop van de stad aan het internationale (Engelstalige) kapitaal.
Helaas zet Zeta Mokum weg als een mythe, verzet tegen gentrificatie als conservatisme en nostalgie en stelt ze dat er in Mokum altijd al meerdere talen werden gesproken en je dus niet moet zeuren over het verdwijnen van het Nederlands.
De Amsterdamse tegencultuur kan in mijn ogen alleen maar tweetalig zijn, open en internationaal, maar zal haar Nederlandse en Mokumse wortels moeten onderzoeken en steeds een eigen geluid moeten maken om niet op te gaan in de internationale eenheidsworst.

Osdorp Posse – Origineel Amsterdams
Het is de originele Amsterdamse taal 
zonder bekakte `r` maar ouderwets normaal 
Dus lul maar lekker slap als het om een erectie gaat 
Hier in Amsterdam zegt iedereen je waar het op staat! 

Artikel AA issue #020:
amsterdamalternative.nl/articles/6909
Artikel AA issue #022::
amsterdamalternative.nl/articles/6654